سفارش تبلیغ
صبا ویژن
غزل آباد
این جا دفتری است که برگزیده ای از ابیات مورد علاقه ی خودم را از میان اشعار دیگران در آن خواهم نوشت
 

آرام در رثای خودم گریه می کنم
در مجلس عزای خودم گریه می کنم

زانو بغل گرفته و مانند کودکان
لج می کنم برای خودم، گریه می کنم

چونان مسافری که کسی نیست خویش او
چون چشمه پشت پای خودم گریه می کنم

بسیار ساده ام من آواره، مدتی است
با یاد روستای خودم گریه می کنم

ای دل! عجیب خسته ام از درد مردمان
امشب فقط به جای خودم گریه می کنم

 

به دل نشسته از غزل 35
"روضه در تکیه ی پروتستان ها"
علی محمد مودب




موضوع مطلب : علی محمد مودب

ارسال شده در: سه شنبه 92 مهر 9 :: 6:42 عصر :: توسط : محمد عابدینی


من محمد عابدینی هستم. کسی که کتاب های شعر را ورق می زند و هر بیتی که به دلش نشست این جا می نشاند.

آرشیو وبلاگ
لوگو
من محمد عابدینی هستم. کسی که کتاب های شعر را ورق می زند و هر بیتی که به دلش نشست این جا می نشاند.
آمار وبلاگ
بازدید امروز: 4
بازدید دیروز: 12
کل بازدیدها: 39534